Uzun yıllar önce Bursa’da bir davulcu yaşamaktadır. Ramazan'da sahurda insanları uyandırmak için, geriye kalan aylarda ise düğünlerde, şenliklerde, mitinglerde davul çalarak ekmek parasını kazanmaktadır.
Aradan yıllar geçer, davulcu yaşlanır ve aklına o güne kadar hiç düşünmediği bir soru gelip oturur; hayatını ramazan ayları dışında içkili düğünlerde, eğlencelerde de davul çalarak kazanmış, kefen parasını da bu kazandıklarından bir kenara ayırmıştır. Aklını kurcalayan soru işte burada devreye girer:
–Acaba bu kefen parası caiz midir, değil midir?
Düşünür, taşınır Diyanet İşleri Başkanlığı’na danışmaya karar verir. Bir mektup yazarak aynı soruyu Diyanete sorar. Gelen yanıtla başından aşağıya adeta kaynar sular dökülür:
-Caiz değildir!..
Adamcağız büyük bir üzüntü içinde hikayesini dönemin en ünlü yazarlarından Hasan Pulur’a yazar. Mektubu büyük bir şaşkınlık içinde okuyan Pulur, “Olaylar ve İnsanlar” köşesinde davulcunun hikayesini ve Diyanet’in verdiği cevabı yazdıktan sonra şu soruyu sorar:
–Diyanet “caiz değildir” diyorsa demek ki bir bildiği vardır. Benim de onlara bir sorum olacak: Oradaki din görevlileri maaşlarını devletten alıyor. Devlet ise bu paraları halktan aldığı vergilerden ödüyor. Vergi verenlerin içinde meyhanecisi de var, kerhanecisi de var. Bu durumda aldıkları maaş caiz midir, değil midir?!.
Ortalık karışır tabii.
Sonunda Diyanet İşleri Başkanlığı, “Konu yanlış anlaşılmış, yanlış karar verilmiştir. Kefen parası caizdir” açıklaması yapar.
Hasan Pulur Saygiyla rahmetle anıyoruz
